Δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Διαβάζοντας το καταστατικό των συναδέλφων βλέπει κανείς ότι ήδη έχει οριστεί η έδρα του συλλόγου-2ο Λύκειο Χίου- σε συνεννόηση φυσικά με τη δημοτική αρχή, η οποία για πολλοστή φορά μας έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια, αφού εκ των υστέρων ζητά απόφαση του σώματος.

Από την άλλη μεριά βλέπουμε στο καταστατικό να υπάρχουν σκοποί, μορφωτικοί κλπ, που εκ των πραγμάτων βάζουν ζήτημα περιεχομένου της εκπαίδευσης και μάλιστα σε διαφοροποιημένη βάση ανάλογα με το τι θεωρεί ή σκέπτεται ο κάθε σύλλογος και τα μέλη του.

Αν αυτό το εντάξουμε σε ένα πολιτικό πλαίσιο του «έξω τα κόμματα», του «έξω οι παρατάξεις» λογικές αντίστοιχες με του Πάγκαλου το «όλοι τα φάγαμε», φοβούμαστε ότι ανοίγουμε κερκόπορτες για το οργανωμένο κίνημα των εκπαιδευτικών, κυρίως αυτό που είναι ταξικά προσανατολισμένο, ώστε να διαχωρίζουν αύριο οι κυβερνήσεις τους εκπαιδευτικούς συλλόγους σε καλούς και κακούς, σε νόμιμους και παράνομους, σε συνδικαλιστικούς και μορφωτικούς, σε αυτούς που θα συζητούν και σε αυτούς που δε θα συζητούν , γιατί θέτουν συνδικαλιστικά και πολιτικά ζητήματα σε κατεύθυνση αντίθετη από τα συμφέροντα του συστήματος.

Στο Δήμο Νέας Ιωνίας μάλιστα η δημοτική αρχή , που στηρίχτηκε από το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε με βάση το πρόγραμμα «κοινωφελούς εργασίας», που εμείς καταψηφίσαμε ως Λαϊκή Συσπείρωση στο προηγούμενο ΔΣ, να προσλάβει άνεργους εκπαιδευτικούς, πολλών ειδικοτήτων, ώστε από Σεπτέμβρη να λειτουργεί πρόσθετη διδακτική στήριξη στα σχολεία της πόλης, με ευθύνη του Δήμου και για 5μηνη φυσικά απασχόληση!!!

Να πως εισάγονται νέες μορφές ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση. Να πως μεταφέρεται το μορφωτικό περιεχόμενο του σχολείου στις επιχειρήσεις, στις ΜΚΟ και αλλού. Να πως οικοδομείται το «νέο σχολείο» της αγοράς (ν. 3848/2010). Να πως εμπλέκονται άμεσα οι Δήμοι στη λειτουργία του σχολείου, στις προσλήψεις, στο τι διδάσκονται τα παιδιά. Ανοίγουν οι «ασκοί του Αιόλου» για την κατάργηση της μόνιμης δουλειάς, για τη διαφοροποίηση του αναλυτικού προγράμματος από Δήμο σε Δήμο. Να πως αξιοποιείται ο «εθελοντισμός» σε κατευθύνσεις που ίσως και οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι να μην έχουν φανταστεί.

Επίσης, σε άλλο σημείο του καταστατικού του εν λόγω συλλόγου, δεν αντιλαμβανόμαστε τη λογική των εσόδων πάσης φύσεως, αφού τυχόν λειτουργικά πρέπει να τα παρέχει ο Δήμος, όπως επίσης και τη συντήρηση των χώρων.

Ας σημειωθούν αυτά από τους συναδέλφους ως πολιτικές και όχι προσωπικής αντιπαράθεσης παρατηρήσεις , γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και θα τα βρούμε μπροστά μας. Το δεν ήξερα, δεν το ήθελα στην πολιτική και ταξική πάλη δεν έχει ουσιαστικά κανένα νόημα.

Ας πάμε όμως, στην ουσία των πραγμάτων. Όλο και πιο συχνά, όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση, τόσο και πιο έντονα ακούμε να χρησιμοποιούνται οι όροι εθελοντισμός, αλληλεγγύη κλπ.

Είναι γεγονός ότι ο εθελοντισμός, η αλληλεγγύη με την έννοια της συμπαράστασης στο συνάνθρωπο είναι δεμένες με έντονες κοινωνικές καταστάσεις και φαινόμενα, σεισμός, πόλεμος, πείνα, επανάσταση κλπ., καταστάσεις που δένουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν στο να συσπειρώνονται για να ξεπεράσουν το κακό ή για να το ανατρέψουν, ζώντας επιτέλους ανθρώπινα. Έχουμε όμως κάτι τέτοιο σήμερα; Όχι φυσικά.

Εδώ έχουμε την εξής τραγικότητα.

Αυτοί που αρπάζουν το ψωμί πάνω από το τραπέζι, αυτοί που οδηγούν στην ανεργία, στη φτώχεια, στην εξαθλίωση εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και όχι μόνο, έρχονται να μιλήσουν για εθελοντισμό και αλληλεγγύη, έρχονται να βραβεύσουν τον εθελοντισμό και την αλληλεγγύη των θυμάτων τους.

Έρχεται η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ προηγουμένως της ΝΔ, οι κυβερνήσεις αυτού του αντιδραστικού μορφώματος της ΕΕ και επιβραβεύουν και παροτρύνουν σε εθελοντισμό και αλληλεγγύη, αφού πρώτα έχουν αφήσει με την πολιτική τους καμμένη γη, αφού έχουν απαλλοτριώσει τις ζωές μας.

Η κυρία, μέλος της Λέσχης Μπιλντερμπεργκ, με ύφος Λουικένζ – για την κ. Διαμαντοπούλου ο λόγος-πριν 2 χρόνια στην 78η συνέλευση της ΔΟΕ – προεκλογική – υποσχέθηκε στους κλακαδόρους της 1 δις. για την Παιδεία επιπλέον. Το τι συνέβη το μάθαμε αφού πάθανε και πάθαμε οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί που δεν πίστεψαν το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ που τότε λέγαμε ότι έρχεται θύελλα.

Σήμερα οι δαπάνες για την Παιδεία έχουν μειωθεί δραματικά, οι δαπάνες των Σχ. Επιτροπών είναι στο μισό, οι καθαρίστριες είτε είναι απλήρωτες είτε υπάρχει άνοιγμα σε όποιους τις πλήρωσαν, οι διορισμοί μειωμένοι κατά 50%, οι εκπαιδευτικοί, μόνοι, με άθλιους μισθούς και μοναδικό όπλο την ψυχή τους. Η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, με πολλά τρωτά και ημερομηνία λήξης ως χρηματοδοτούμενη από ΕΠΕΑΕΚ, ωστόσο ένα αποκούμπι για τη λαϊκή οικογένεια, καταργημένη.

Αυτό το κενό που δημιούργησε ο θύτης μας προσπαθεί μερικώς-αφού δεν αφορά όλα τα σχολεία του δήμου μας- να συμπληρώσει η πρωτοβουλία των συναδέλφων, για να βγαίνει η κ. Διαμαντοπούλου να μας λέει ποιοι είναι οι άριστοι εκπαιδευτικοί, να δίνει συγχαρητήρια, να μιλά ότι υπάρχει ελπίδα, αυτή που η κυβέρνησή της έχει κόψει κάθε ελπίδα από τα παιδιά του ελληνικού λαού, αυτή που με εντολή της έκλεισε και συγχώνευσε σχολεία , για να πείτε αύριο εσείς, η δημοτική αρχή του ΠΑΣΟΚ με τους συνεργάτες σας από τη ΝΔ , ιδού λαέ μου εγώ δεν κατόρθωσα να μην κλείσουν τα σχολεία, δεν κατορθώνω να τα συντηρώ, δε μπορώ να ενισχύω ή να τα τελειώσω, αλλά προσέφερα μια αίθουσα στους εθελοντές.

Έτσι λοιπόν μια αγνή θέλουμε να πιστεύουμε πρωτοβουλία, μια κατάθεση ψυχής μετατρέπεται σε μαξιλάρι, σε κολυμπήθρα του Σιλοάμ για τους κυβερνητικούς παρατρεχάμενους για την πλουτοκρατία του τόπου και της ΕΕ, οι οποίοι με το ουίσκι στα ακροδάχτυλα και τα δισεκατομμύρια στην Ελβετία, τολμούν ανερυθρίαστα να ζητούν αλληλεγγύη, εθελοντισμό, συμπαράσταση στον πλησίον, οι Φαρισαίοι και υποκριτές, οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι αυτής της κατάντιας του λαού μας.

Ο Μπρεχτ σ’ ένα ωραίο του ποίημα αναφέρεται στη φιλανθρωπία με αφορμή ένα ζητιάνο στη Ν. Υόρκη. Σε παράφραση οι στίχοι του λένε, ότι το χιόνι που προορίζεται για τους ώμους του θα πέσει στην άσφαλτο αφού για μια βραδιά κάποιος φιλάνθρωπος θα τον περιθάλψει. Καταλήγει όμως, στο στίχο. Ο αιώνας της εκμετάλλευσης δε συντομεύεται με κάτι τέτοια.

Ο αιώνας της εκμετάλλευσης συντομεύεται με αλληλεγγύη στην απεργία, στη συγκέντρωση στους χώρους δουλειάς, στη διαδήλωση, στην επανάσταση. Τότε θα χτίζουμε αλληλέγγυοι το δικό μας κόσμο, τη δική μας ζωή.

Εμείς να ξεκαθαρίσουμε, δε βάζουμε απέναντι μας τους συναδέλφους , αλλά την υποκρισία των αστών και των κυβερνήσεών τους, την υποκρισία όλων όσοι από τη μια στηρίζουν αυτές τις πολιτικές κι από την άλλη καμώνονται τους φιλάνθρωπους. Γι αυτό και καταθέτουμε τη δική μας πρόταση για ψηφοφορία.

Ζητάμε άμεσα:

·       Τη διδακτική στήριξη όλων των παιδιών των λαϊκών οικογενειών σε όλα τα σχολεία του δήμου μας και εντός του ωραρίου των εκπαιδευτικών, χωρίς να αποτελεί η μορφή-παράλληλη ή πρόσθετη στήριξη, θύλακα της ωρομισθίας και της «μαύρης» εργασίας. Αυτά πρέπει να αποτελούν συστατικά και υποχρεωτικά μέρη μιας ολοκληρωμένης δουλειάς στο σχολείο για όσο καιρό παραμένει ταξικό και επιλεκτικό.

·       Άμεσους διορισμούς σε όλες τις βαθμίδες με κάλυψη όλων των οργανικών και λειτουργικών κενών από μόνιμους και με πλήρη δικαιώματα εκπαιδευτικούς.

·       Σχέση εκπαιδευτικών μαθητών 1:20 και 1:15 στις δυο πρώτες τάξεις του δημοτικού.

·       Άμεση άρση των καταργήσεων και συγχωνεύσεων των σχολείων α/μιας και β/μιας εκπ/σης.

·       15% των δαπανών του προϋπολογισμού στην Παιδεία.

·       Κατάργηση όλων των νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που ιδιωτικοποιούν άμεσα ή έμμεσα την παρεχόμενη εκπαίδευση.

·       Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και δημόσιο ενιαίο 12χρονο βασικό σχολείο, στη θέση του σχολείου της αγοράς, της ταξικής επιλογής και της σχολικής αποτυχίας.

ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ