Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Χίου

Χίος, 1-12-2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Για την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΝΧ το 2016

Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ με αφορμή την πρόταση τιμολογιακής πολιτικής της ΔΕΥΑΝΧ για το 2016, που συζητήθηκε τη Δευτέρα, 30-11-2015, πέραν αυτής του προέδρου της επιχείρησης, κατέθεσε τη δική της πρόταση η οποία περιστράφηκε στους παρακάτω άξονες:

Η πρότασή μας καλύπτει όλους τους δημότες του νησιού, αφού ζητήσαμε να αυξηθεί σε όλους κατά 20κ.μ. ετησίως το δωρεάν πάγιο, δημιουργώντας μια ανάσα στον ήδη βεβαρημένο οικογενειακό προγραμματισμό, σε αντιδιαστολή της πρότασης του προέδρου  για αύξηση των παγίων σε ορισμένες μόνο κοινότητες της Βόρειας Χίου, για ελάφρυνση των κατοίκων των περιοχών αυτών, καθώς και της ελάφρυνσης του κόστους του νερού στους αγρότες που υδροδοτούνται από τα υφιστάμενα φράγματα. Ζητήσαμε επίσης η στήριξη των αγροτών να επεκταθεί σε όλους τους κατ’ επάγγελμα αγρότες του νησιού. 

Θεωρούμε ότι το μεγάλο βάρος κόστους ύδρευσης και αποχέτευσης πέφτει στις πλάτες των κατοίκων των αστικών περιοχών (πόλη Χίου- Βροντάδος- Ιωνία – Αγ. Μηνάς), και εκεί πρέπει να δοθεί δυνατότητα ελάφρυνσης, ειδικά του κόστους του νερού ως κοινωνικό αγαθό.

Οι λαϊκές οικογένειες δεν αντέχουν και δεν πρέπει να σηκώσουν άλλο φοροφορτίο στις πλάτες τους. Το ότι επικαλούνται ο πρόεδρος και η οικονομική διευθύντρια, ως   η εισηγήτρια της πρότασης, το νόμο 1069/80, αρθρ.25, σύμφωνα με τον οποίο  «τα λειτουργικά έσοδα των Δ.Ε.Υ.Α δηλαδή τα έσοδα που προκύπτουν από την παροχή και μόνο των υπηρεσιών της  πρέπει να καλύπτουν τα λειτουργικά της έξοδα, δηλαδή τις αναγκαίες δαπάνες για την παραγωγική διαδικασία των υπηρεσιών της...», αυτό σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι η προκύπτουσα διαφορά της τάξης των 380.245,14 ευρώ προς  κάλυψη, θα πρέπει να  επιβαρύνει οποιονδήποτε δημότη. Το αν υπάρχει επισφάλεια σχετικά με την είσπραξή τους, π.χ. αφαλατώσεις, είναι θέμα δικό τους να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν από το κράτος να λυθεί.

Ως ΛΑ.Σ. απαιτούμε:

·         Την τακτική κρατική επιχορήγηση της ΔΕΥΑΝΧ, για ελάφρυνση περαιτέρω της λαϊκής-εργατικής τάξης.

·         Η ΔΕΥΑΝΧ να πάψει να προσβλέπει για κάθε έλλειμμά της στο δημότη, αλλά να απαιτήσει αγωνιστικά πόρους, που μπορεί να προέρχονται:

1. Από επιχορηγήσεις του κράτους, που είναι πλέον ο μεγάλος απών.

2. Από μεγαλοεπιχειρηματίες στους οποίους η κυβέρνηση, με τις διαδικασίες fast track, δίνει «γη και ύδωρ» εισάγοντάς τους σε νέο παιχνίδι κερδών και οι οποίοι χρεώνονται στις βίλες τους ή στις επιχειρήσεις τους τα ίδια που πληρώνουν και οι απλοί δημότες μας.

3. Από τις τράπεζες, τους εφοπλιστές, τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στον τόπο μας.

4. Από τους ντόπιους μεγαλοοφειλέτες των οποίων τα χρέη ύδρευσης παραγράφηκαν πανηγυρικά από τη Δημοτική Αρχή, όπως έγινε με το χρέος συγκεκριμένης ιχθυοκαλλιέργειας.

·         Να σταματήσει το γαϊτανάκι με τις εισηγήσεις χαρατσιών και φορολογίας από διοικητικούς παράγοντες που δεν φέρουν και καμιά πολιτική ευθύνη .

·         Η Δημοτική Αρχή, ως έχουσα (ακόμη) την υψηλή εποπτεία της εν λόγω επιχείρησης, να τη μετατρέψει σε υπηρεσία ύδρευσης, διατηρώντας όλο το προσωπικό με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.-