Φραγκούλης Π. Κυλαδίτης*: Ιδιαίτερη η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά όσο ποτέ άλλοτε

 Η φετινή Πρωτομαγιά έχει κάτι το ιδιαίτερο από εκείνη κάθε άλλης χρονιάς. Μιλάμε για την Εργατική Πρωτομαγιά και όχι για τη «γιορτή των λουλουδιών» που προωθήθηκε σκόπιμα από τους δραγουμάνους του κεφαλαίου, με σκοπό να αποσυντονίσει τη λαϊκή συνείδηση από την πραγματικότητα.

Η αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά του 1886 ήταν η μέρα της μεγάλης απεργίας-εξέγερσης του Σικάγο, με σκοπό να σταματήσει πλέον ο εργατικός μεσαίωνας που ίσχυε μέχρι τότε και οι εργαζόμενοι να μη ζουν με το λουρί στο σβέρκο. Κύριο αίτημά της είχε την καθιέρωση της 8ωρης εργασίας αντί της 12ωρης ή της 14ωρης που ως τότε ήταν «θεσμοθετημένη» από τους κυρίαρχους του κεφαλαίου και τα πολιτικά δεκανίκια που τους στήριζαν. Ήταν μια από τις μεγάλες στιγμές της πάλης των τάξεων στη νεότερη εποχή. Ας επισημανθεί ότι τα πράγματα δεν ήταν καθόλου διαφορετικά και στις άλλες χώρες του κόσμου.

Πέρασαν έκτοτε 135 χρόνια και τα «τρία οχτάρια» (8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση-ψυχαγωγία και 8 ώρες ύπνο) που κέρδισαν οι απεργοί του Σικάγο, πληρώνοντας το τίμημα με ανθρώπινες ψυχές και άφθονο αίμα, βρίσκονται σήμερα υπό αμφισβήτηση.

Βαριά και ανεκτίμητη παρακαταθήκη θεωρείται η απολογία του Άουγκουστ Σπις, ο οποίος ως εργατικό στέλεχος οδηγείται -μεταξύ άλλων αγωνιστών- στο δικαστήριο και καταδικάζεται σε θάνατο δι’ απαγχονισμού: «Κύριοι Δικαστές, αν σας περνάει η ιδέα στα σοβαρά πως με τις κρεμάλες σας μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών στην εξέγερση, είστε, μα την αλήθεια, "πτωχοί τω πνεύματι"». […] Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές, εξαπλώνεται μια τεράστια φωτιά. Θέλετε να μην τη βλέπετε; Δικαίωμά σας. Μα δε θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε μια για πάντα απ’ όλους εμάς τους "Συνωμότες", κάντε το. Απαλλαγείτε όμως πρώτ’ απ’ όλα απ’ τα αφεντικά της βιομηχανίας που δημιούργησαν την ανήθικη περιουσία τους με το κλεμμένο αντίτιμο της εργασίας που δεν πληρώθηκε…»

Τα χρόνια πέρασαν αφήνοντας πίσω τους την ανάμνηση του αίματος που χύθηκε τότε στους δρόμους, της φυλάκισης και της εκτέλεσης των πρωταίτιων της μεγάλης απεργίας-εξέγερσης. Συγχρόνως όμως κερδήθηκαν εργασιακά δικαιώματα που απόλαυσαν γενιές και γενιές έκτοτε. Παρόλα αυτά η ολιγαρχία του πλούτου, που ποτέ δεν έπαψε να κρύβεται και να δρα κάτω από την προβιά της αστικής δημοκρατίας, συνεχίζει ακάθεκτη το αυγάτισμα των κερδών της, συνεχίζει να απολαμβάνει τα αγαθά που προέρχονται από τον ιδρώτα του εργάτη, του υπαλλήλου, του βιοτέχνη, πιέζοντάς τον αφόρητα.

Κι όλα τούτα με συνεργό τη δύναμη της εξουσίας, που με τη λαϊκή καταστολή και τη βία, με τη σύγχρονη συνειδησιακή άλωση των τηλεβοθροκάναλων, με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στον ιδιωτικό τομέα, με τις κάμερες παρακολούθησης κάθε γωνιάς  και τόπου, με τα ελεγχόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει τελικό στόχο το γονάτισμα του λαού, την εξαθλίωσή του, την παραδοχή της ανύπαρκτης ενοχής του για το χάλι της  οικονομίας, για τη διασπορά και την τρομοκρατία της πανδημίας, για την ανεργία και φυσικά το κουρέλιασμα κάθε εργατικής  και συνταγματικής κατάκτησης.

Αυτά εν έτει 2021. Με αφορμή, λοιπόν τη μέρα ΑΠΕΡΓΙΑΣ της Πρωτομαγιάς ας πληροφορήσουμε τα αρπακτικά του κέρδους που κρύβονται πίσω από τους εντολοδόχους τους πως «Δούλοι του 21^ου αιώνα δε θα γίνουμε».  Τη «φωτιά που θεριεύει» δεν μπορούν να την αποφύγουν, αφού  οι ίδιοι την άναψαν.

Η εξουσία τους φέρνει ήδη νομοσχέδιο για την κατάργηση του 8ωρου και τη θεσμοθέτηση του 10ωρου, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Αυτό που  οι «άριστοι» τούτου του προτεκτοράτου ονομάζουν «εκσυγχρονισμό» και «ανατροπή του αιώνα» δεν ακουμπά την τάξη μας, παρόλο που αυτή θα  πληρώσει το μάρμαρο για τα κέρδη των ολίγων εκλεκτών, θυσιάζοντας τις ζωές των παιδιών και των εγγονιών μας ακόμα, τα επόμενα χρόνια. Ευαγγελίζονται έναν εκσυγχρονισμό,

·     που φέρνει 70 ώρες δουλειά την εβδομάδα,

·     που κουβαλά εργατικές ασθένειες και ατυχήματα και θάνατο από την πολύωρη εργασία,

·     που φέρνει δουλειά 7 μέρες τη βδομάδα, και ένα ωράριο «λάστιχο», χωρίς υπερωρίες,

·     που φέρνει μισθό ο οποίος δεν φτάνει για την κάλυψη των βασικών αναγκών επιβίωσης,

·     που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους,

·     που είναι κομμένος  και ραμμένος στα «γούστα» κάθε εργοδότη,

·     που οι δομές Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας θα είναι πλέον προνόμιο των εχόντων,

·     που η τηλεργασία θα σβήσει ουσιαστικά τα όρια ημερήσιας απασχόλησης, με 24ωρα «στο ακουστικό» και «εν αναμονή εντολής»,

·     με παρακώλυση του δικαιώματος της απεργίας και μετατροπή της συνδικαλιστικής δράσης σε αδίκημα.

Τούτη η εργασιακή πραγματικότητα, που ζούμε και θα ζήσουμε ακόμα πιο έντονα και προετοιμαζόταν χρόνια τώρα στα διευθυντήρια της Ε.Ε., των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ρωσίας και των άλλων «ισχυρών» της γης καμιά σχέση δεν έχει με τις κοινωνικές ανάγκες και την κοινωνική εξέλιξη του 21^ου αιώνα. Η ιστορία των λαών διδάσκει ότι είναι ανάγκη να απορρίψουμε με κάθε τρόπο και κάθε κόστος το νέο εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν για μας χωρίς εμάς. Τα προεόρτια της ισοπέδωσης κάθε εργασιακού δικαιώματος φαίνονται καθαρά. Το Σικάγο και οι νεκροί του μας δείχνουν το δρόμο.

Σύνθημα πάλης κάθε εργαζόμενου, κάθε άνεργου, νέου, νέας, συνταξιούχου ας γίνουν τα λόγια του Νίκου Μπελογιάννη: «…αγωνιζόμαστε για  να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για  να δημιουργήσουμε νέους χρόνους και εποχές, στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων…»

Εν κατακλείδι, το πιο ακριβό αποτέλεσμα όλων των αγώνων, που σήμερα έχει τη μεγαλύτερη αξία, είναι πως δικαιώματα υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο τα υπερασπιζόμαστε.-

* Ο Φραγκούλης Π. Κυλαδίτης είναι στέλεχος της Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Χίου