Το άρθρο που ακουλουθεί, ανήκει στο Βρονταδούση δάσκαλο Φραγκούλη Κυλαδίτη και συμπυκνώνει έναν σημαντικό προβληματισμό για τα "έργα του αέρα" στην παραλιακή του Βροντάδου από τη Δημοτική αρχή και τον αντίστοιχο αντιδήμαρχο.
Χρησιμοποιώντας τη λαϊκή θυμοσοφία που συναντά τη διδακτική πείρα, ακουμπά καίρια στον προβληματισμό και σε ένα πολύ σημαντικό μέρος των θέσεων της "Λαϊκής Συσπέιρωσης". Με την άδειά του το αναδημοσιεύουμε απο την ιστοσελίδα του "Βαθύ Γαλάζιο" και τον ευχαριστούμε πολύ γι αυτό.
Ράβε ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει...
Διαβάζουμε στον τοπικό τύπο ότι πρόκειται να εφαρμοστούν αλλαγές στην παραλιακή ζώνη του Βροντάδου (από το «Τάγμα Δεσπότη» έως και τη «Μουριά») με την εφαρμογή της μελέτης μετατροπής της σε χώρο που θα συνυπάρχουν ποδηλάτες πεζοί και αυτοκίνητα. Τις αλλαγές αυτές θα τις παρουσιάσει μέχρι το τέλος της τρέχουσας εβδομάδας, ο ίδιος ο μελετητής του έργου της ανάπλασης στο κινηματοθέατρο της ΠΕΚΕΒ, το οποίο με πρόχειρες εκτιμήσεις θα κοστίσει περί τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ!
Ας
προσπαθήσουμε να δούμε το θέμα πολύπλευρα, μακριά από τους προβολείς και
τα πυροτεχνήματα των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, τουλάχιστον
με το σκεπτικισμό τον οποίο οφείλουμε να δείχνουμε ως αποδέκτες των
δεινών μιας μνημονιακής πολιτικής που βιώνουμε όλοι και καθημερινά
πλέον.
Εκτός
από τη βιασύνη και τον πασιφανή προεκλογικό χρονισμό που διαφαίνεται
στο σχεδιασμό των εξαγγελιών του Δήμου Χίου δια του αντιδημάρχου
Ομηρούπολης, είναι απορίας άξιον, γιατί εφόσον οι ρυθμίσεις αυτές
αφορούν την επαρχιακή οδό Χίου – Καρδαμύλων, που ανήκει στην
Περιφερειακή Ενότητα Χίου, να γίνονται απουσία της.
Ένα έργο το
οποίο έγινε προ πενταετίας και κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και που
ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως (ως προς το οδόστρωμα, τα πεζοδρόμια,
τα φωτιστικά κ.λ.π), γιατί να μην προβλέψει την επέκταση προς τη θάλασσα,
ώστε να υπάρξει «ωφέλιμος χώρος για πεζούς, ποδηλάτες και οχήματα»,
αλλά τώρα, προεκλογικά, να σχεδιάζεται η επέκταση αυτή με τοποθέτηση
σιδερένιων δοκαριών πάνω στα οποία θα δημιουργηθεί πλατφόρμα επέκτασης; Το πιο εξοργιστικό σημείο του σχεδιασμού τους όμως, προβλέπει το ξήλωμα των νησίδων που υπάρχουν σήμερα, ώστε να δημιουργηθούν νέες. Έλεος! Έλεος! Εν μέσω κρίσης; «Ράβε, ξήλωνε, δουλειά να μη σου λείπει!» Τόσα πολλά μας περισσεύουν για να τα ξοδεύουμε σε ξηλώματα;
Γιατί,
σώνει και καλά, πρέπει να μεγαλώσει το εύρος του δρόμου από την πλευρά
της θάλασσας δια της λογικής του «χαλάμε παπάδες να κάνουμε καλογέρους»;
Δεν γνώριζαν αυτοί που υλοποίησαν το έργο προ πενταετίας ότι ο δρόμος
δεν είχε το απαιτούμενο εύρος, προκειμένου να δημιουργηθούν οι
τσιμέντινες νησίδες και να μας φορτώσουν τα μύρια όσα προβλήματα
αντιμετωπίζουμε κατά την καθημερινή μας διέλευση από αυτές; Δε γνώριζαν
οι μελετητές ότι μια τέτοια ενέργεια θα είχε πολλά τρωτά, όπως ατυχήματα
και μάλιστα αρκετά σοβαρά, λόγω στενότητας του οδοστρώματος εξαιτίας
του πλάτους των νησίδων;
Ας
εικάσουμε ότι καταφέρνουν στην άμμο της παραλίας (μέσου πλάτους 3
μέτρων) να στήσουν σιδερένια υποστυλώματα για τις πλατφόρμες τους.
Είναι το σίδερο μέσα στη θάλασσα μια λύση; Πόσο θα αντέξει; Ή πρόκειται
να καταφύγουν στη λύση του πανάκριβου ανοξείδωτου; Αναρωτήθηκε κανείς
τους πώς θα κινηθεί μέσα στις σιδερένιες βάσεις ένας λουόμενος, ένα
μικρό παιδί, ένας ηλικιωμένος; Αποτελεί μια τέτοια μέθοδος ποιότητα ζωής
και σεβασμό στο συνάνθρωπο; Το όλο θέμα σίγουρα θα σκοντάψει και στα
ηλικίας 40 ετών αρμυρίκια που βρίσκονται φυτεμένα δίπλα στα υπάρχοντα
πεζοδρόμια. Μήπως σκοπεύουν κι εκείνα να τα «αποψιλώσουν»;
Μια
υποτιθέμενη επέκταση -κάθε είδους- πάνω στην παραλία, μπορεί να
πραγματοποιηθεί τόσο ανώδυνα, από πλευράς νομοθεσίας, όταν για μας, τους
κοινούς θνητούς, απαγορεύεται να υπερβούμε και το εκατοστό κατά τη
δόμηση του σπιτιού μας;
Γιατί
το έργο σταματά στην περιοχή «Μουριά» και δε συνεχίζεται ως τη
«Δασκαλόπετρα»; Εκεί δε χωράνε βελτιώσεις ή δε βαδίζουν άνθρωποι,
ποδηλάτες, ΑΜΕΑ; Και όσον αφορά τα ΑΜΕΑ να θυμίσουμε σ΄ όσους απ΄ αυτούς
δε βαδίζουν στην «υπό ανάπλαση περιοχή» ότι ήδη υπάρχουν ράμπες. Άρα
γιατί να ξαναγίνουν;
Σαν κάτοικος της περιοχής από γεννήσεώς μου, θα επιθυμούσα να κάνω κάποιες αντιπροτάσεις στους παραπάνω σχεδιασμούς του Δήμου, πολύ πιο απλές, πολύ πιο χρήσιμες, πολύ πιο ρεαλιστικές:
- Έργο ανάσχεσης του κύματος στην περιοχή «Τάγμα Δεσπότη», όπου με τον ισχυρό Βορειοανατολικό ή Νοτιοανατολικό άνεμο το κύμα πλημμυρίζει το οδόστρωμα δημιουργώντας ολισθηρότητα και καταστροφή των οχημάτων από τη σκουριά.
- Επανατοποθέτηση ασφάλτου -και όχι μερική επισκευή- σε όλο το οδόστρωμα της περιοχής από «Τάγμα Δεσπότη» έως και «Δασκαλόπετρα», λόγω μεγάλης φθοράς της υπάρχουσας που ενέχει μεγάλους κινδύνους (ραφές, λακκούβες σαμαράκια) ειδικά στα δίκυκλα που το χρησιμοποιούν.
- Αφαίρεση κατά διαστήματα μέρους της τσιμέντινης νησίδας για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας (by pass) σε περιπτώσεις ακινητοποίησης οχημάτων λόγω βλάβης, ατυχήματος, ή συντήρησης των διερχομένων δικτύων (αποχέτευσης, ύδρευσης, ΟΤΕ, ευρυζωνικό, φωτισμός κ.λ.π.)
- Διαχείριση του φωτισμού και των φωτιστικών με φειδώ (π.χ.: στη περιοχή «Γούβι» υπάρχει δημοτικός φωτισμός από τα φωτιστικά των στύλων της ΔΕΗ, σφαιρικά φωτιστικά κατά μήκος του χώρου στάθμευσης και τα νέα φωτιστικά τα οποία τοποθετήθηκαν πακέτο καθ΄ όλο το μήκος της τσιμέντινης νησίδας) Άλλα σημεία των εσωτερικών οδών έχουν παντελή έλλειψη φωτισμού.
- Αποκατάσταση και διόρθωση της κλίσης του οδοστρώματος, ώστε τα όμβρια να μη λιμνάζουν με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν παρακείμενα σπίτια και γκαράζ ή να εκτινάσσονται από τα οχήματα και να καταβρέχουν τους πεζούς.
- Δημιουργία, έστω και κατ΄ ελάχιστο πλάτος, και από τις δύο πλευρές του δρόμου, πεζοδρομίου από την περιοχή «Μουριά» έως τη «Δασκαλόπετρα».
- Βελτίωση – αποκατάσταση «αδυναμιών» του αποχετευτικού δικτύου που διέρχεται κατά μήκος όλης της υπό ανάπλαση περιοχής και που δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα, ιδίως τους θερινούς μήνες, με οσμές, υπερχειλίσεις λυμάτων και ως εκ τούτου κυκλοφορικό πρόβλημα λόγω των απαιτούμενων εργασιών αποκατάστασης της βλάβης.
Εν κατακλείδι, επειδή το απαιτούμενο κόστος του όλου εγχειρήματος των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ αποτελεί πρόκληση
για ένα λαό εξαθλιωμένο, άνεργο, φτωχοποιημένο, αποψιλωμένο από κάθε
κοινωνική παροχή, θα βαρύνει το δικό μας κορβανά και όχι εκείνων που θα
το παρουσιάσουν και θα το υιοθετήσουν ως «δικό τους κατόρθωμα», καλό θα
είναι να καταλάβουν ότι η αξιοποίηση συγκυριών, προκειμένου να
επιτευχθούν σκοποί, που σ΄ αυτό
το χρονικό διάστημα δεν είναι απόλυτης προτεραιότητας επιβίωσης των
πολιτών, πρέπει να μπουν σε δεύτερη μοίρα, αφού η έλλειψη ψωμιού δεν
μπορεί να αντικατασταθεί με παντεσπάνι.-
Φραγκούλής Π. Κυλαδίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου