Print

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

ΛΑ.Σ Δήμου Ικαρίας: Τοποθέτηση στην 1η συνεδρίαση της Επιτροπής Νήσων & Πολιτικής Συνοχής της ΚΕΔΕ



13-3-2015
Προς: Επιτροπή Νήσων & πολιτικής Συνοχής της ΚΕΔΕ 
Τοποθέτηση στην 1η συνεδρίαση της επιτροπής

   Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχικά καλή δύναμη σε όλους.

     Σε ότι αφορά την λειτουργία της επιτροπής πιστεύω ότι ρόλος μας είναι να εξειδικεύουμε προτάσεις που αφορούν τους νησιωτικούς δήμους, έτσι ώστε να αναδεικνύονται οι ιδιαιτερότητες που συναντώνται στους νησιωτικούς δήμους, από την υλοποίηση της εφαρμοζόμενης πολιτικής που ασκούν διαχρονικά και απαρέγκλιτα όλες οι κυβερνήσεις  της χώρας. Αλλά και τρόποι αντιμετώπισης αυτών των ιδιαιτεροτήτων, που βέβαια δεν είναι τίποτα άλλο από την τοπική έκφραση της κεντρικής πολιτικής. Όπως για παράδειγμα το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αρκετοί δήμοι με την έλλειψη προσωπικού, πρόβλημα που παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις σε δήμους όπως αυτός της Γαύδου και της Σίκινου, που ουσιαστικά δεν έχουν προσωπικό αλλά έχουν όλες της αρμοδιότητες και τις ευθύνες που προκύπτουν από την νομοθεσία.  Επίσης η επιτροπή πιστεύω ότι επιβάλλεται  να ασχοληθεί και με θέματα που αν και δεν είναι άμεσες αρμοδιότητες της, αποτελούν θέματα προτεραιότητας για τα νησιά της χώρας, όπως οι συγκοινωνίες και η υγεία.  Τέλος προτείνω  οι συνεδριάσεις της επιτροπής εκτός από τα τρέχοντα θέματα που μπορεί να απασχολούν την επικαιρότητα, να ασχολούνται με ένα συγκεκριμένο θέμα π.χ διαχείριση απορριμμάτων, προβλήματα του πρωτογενούς τομέα κλπ.

 
     Σχετικά με τον ΦΠΑ  και την διατήρηση των μειωμένων  συντελεστών  στο Αιγαίο πιστεύω ότι κανείς δεν θα διαφωνήσει.  Αλλά δεν μπορεί αυτό να γίνεται από την ΚΕΔΕ με στόχο  «να εξασφαλισθεί η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και των μεταφορών». Γιατί με τον τρόπο που αναδεικνύεται το θέμα έχει σαφή  αναφορά στην διευκόλυνση του τουριστικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου, παραγνωρίζοντας ότι το  κόστος της μεταφοράς δεν έχει να κάνει με το ΦΠΑ αλλά το ποιος έχει στα χέρια του τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, τον σχεδιασμό τους κλπ. Άρα η ΚΕΔΕ με αυτό τον τρόπο παίρνει σαφή πολιτική θέση που βρίσκεται απέναντι από τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας των κατοίκων των νησιών. Γιατί δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει η ΚΕΔΕ  την κατάργηση του  ΦΠΑ στα ειδή πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, έστω για τα νησιά  υποστηρίζοντας την εφαρμογή της περίφημης «Νησιωτικότητας» αλλά ταυτόχρονα διεκδικώντας και την μείωση του κόστους ζωής για την συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων των νησιών και όχι μόνο μιας κατηγορίας.
 
   Σε ότι αφορά τέλος το κείμενο εργασίας του πρόεδρου για την «Νησιωτικότητα», πιστεύω ότι κάθε ένας από εμάς αντιμετωπίζει θετικά το γεγονός ότι  έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ότι ο νησιωτικός χώρος αντιμετωπίζει ιδιαίτερες καταστάσεις.  Το ενδεχόμενο δε εκπόνησης ενός σχεδίου  που θα προτείνει λύσεις στα ιδιαίτερα προβλήματα των νησιωτικών συμπλεγμάτων μας βρίσκει όλους πιστεύω σύμφωνους.

   Ωστόσο το βασικό ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει ως αιρετούς νησιωτικών περιοχών είναι αν η συγκεκριμένη ενέργεια  και ο  εν λόγω σχεδιασμός  θα πρέπει να υλοποιηθεί, έχοντας ως στόχο την εφαρμογή κατευθύνσεων των Ευρωπαϊκών στρατηγικών που αναφέρονται στο ενημερωτικό σημείωμα ή έχοντας ως βασική στόχευση την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων των νησιωτικών περιοχών.  Είναι δηλαδή πολύ βασικό κατά την άποψη μου σε ποια κατεύθυνση και με ποια κριτήρια  θα εκπονηθεί ο σχεδιασμός και θα υλοποιηθούν οι προτεινόμενες κατευθύνσεις, έχοντας υπ’όψιν ότι η Ε.Ε είναι ουσιαστικά μια οικονομική ένωση, που λειτουργεί και κινείται με βασικό κριτήριο τη προώθηση των οικονομικών κατά βάση σχεδιασμών της.

     Χαρακτηριστικό του τρόπου που αντιλαμβάνεται το κείμενο εργασίας,  τόσο τα αίτια των προβλημάτων των νησιωτικών συμπλεγμάτων όσο και τη κατεύθυνση αντιμετώπισης τους, είναι αρχικά το γεγονός ότι δεν αμφισβητείται καθόλου το θεσμικό πλαίσιο που επιβάλει η Ε.Ε, καθώς και η λογική που αποδίδει τα προβλήματα της ¨Νησιωτικότητας¨ στην εδαφική ασυνέχεια και τον κατακερματισμό των αγορών. Γίνεται λοιπόν σαφές ότι και η σημερινή προπαρασκευαστική συζήτηση  κινείται στη κατεύθυνση των στρατηγικών της Ε.Ε.  Θα μπορούσε δε να χαρακτηριστεί ως «ύμνος» στην στρατηγική της ΕΕ.   Στο κείμενο εργασίας που μας διανεμήθηκε καταβάλλεται προσπάθεια να πεισθούμε ότι μέσω των προτεινόμενων  δράσεων θα προωθηθεί η ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών με τις υπόλοιπες Περιφέρειες, όταν σε όλους είναι γνωστό ότι βασικό συστατικό στοιχείο της καπιταλιστικής οικονομίας είναι η ανάπτυξη όπου υπάρχουν ευνοϊκοί όροι για το κεφαλαίο, γεγονός που δεν συμβαδίζει με το στόχο της ισόρροπης ανάπτυξης (χαρακτηριστικό παράδειγμα η αποβιομηχάνιση στη Βόρειο Ελλάδα με τη μεταφορά βιομηχανιών στα Βαλκάνια).
 
     Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσο οι σχεδιασμοί των ελληνικών κυβερνήσεων  κινούνται στη λογική της δημιουργίας ευνοϊκών προϋποθέσεων για το κεφάλαιο δε πρόκειται να διασφαλισθεί ούτε η ισόρροπη ανάπτυξη, ούτε η ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα που φθίνει αν και έχει προϋποθέσεις ανάπτυξης και σε κάποια νησιωτικά συμπλέγματα (πχ Λέσβος, Σάμος). Ούτε καν η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας (βασικού όρου των πολιτικών κατευθύνσεων της Ε.Ε) του τουρισμού, του μοναδικού τομέα που υπάρχει ενδιαφέρον ανάπτυξης στα νησιά μας διασφαλίζεται.  Αυτό προκύπτει από τη πικρή εμπειρία πολλών νησιωτικών περιοχών που έχουν καταδικαστεί σε οικονομικό και βιολογικό μαρασμό από την εφαρμοζόμενη πολιτική στο τομέα των μεταφορών. Όπου αν και εκατομμύρια ευρώ δίνονται κάθε χρόνο στους ακτοοπλόους εντούτοις τα σοβαρά προβλήματα των συγκοινωνιών εξακολουθούν να υπάρχουν και στις ηλικίες των πλοίων και στις τιμές των ναύλων και στις προσεγγίσεις  και στις λιμενικές υποδομές (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Επαρχία Ικαρίας). Την ίδια στιγμή ο εθνικός αερομεταφορέας της χώρας που αποδεδειγμένα είχε συμβάλει όχι μόνο στη τουριστική ανάπτυξη αλλά και τη σωτηρία ανθρώπινων ζωών, όχι μόνο δεν ενισχύθηκε  γιατί αυτό δεν συμβάδιζε με το ¨Ευρωπαϊκό κεκτημένο¨ της χώρας μας, αλλά αντιθέτως υπονομεύθηκε η λειτουργία και η ύπαρξη του. Για τη τουριστική «βιομηχανία» της χώρας τέλος αρκεί μια ¨ταξιδιωτική οδηγία¨ για να τιναχθεί στον αέρα, με καταστροφικές συνέπειες για όλους αλλά κυρίως για τους νησιώτες και τους εργαζόμενους του κλάδου

     Το κείμενο εργασίας αναφέρει γενικά τα προβλήματα και όχι ειδικά  Π.χ  το ζήτημα των μεταφορών  είναι οξυμμένο, αφού εντείνεται η μονοπώληση  του από το εφοπλιστικό κεφαλαίο. Το οποίο με μόνο κριτήριο το κέρδος του ορίζει, ποτέ που και πόσες φορές θα δρομολογήσουν πλοίο η θα καταργήσουν δρομολόγια. Αφού η κατάργηση του Cabotage και η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας όξυνε τον ανταγωνισμό, ενίσχυσε την εφοπλιστική επιθετικότητα και χειροτέρευσε τη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση των νησιών και την κατάσταση των ναυτεργατών.  Πολλά νησιά αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα, τόσο από τη μη δρομολόγηση όσο και από τη μείωση της συχνότητας των δρομολογίων των πλοίων.  Ενώ οι εφοπλιστές καρπώνονται μεγάλα ποσά από τις επιδοτήσεις στο όνομα της εξυπηρέτησης των αγόνων γραμμών. Είχαμε αύξηση των επιδοτήσεων στους ακτοοπλόους από 1.320.000€ το 2001 (περίοδος κατάργησης του Cabotage) σε 100.000.000€ σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2011. Συνολικά 326.822.254,98€ διατέθηκαν από το ελληνικό δημόσιο σε 132 ναυτιλιακές εταιρείες από το 2000 μέχρι το 2009. Η ανεπάρκεια των συγκοινωνιών και τα ακριβά εισιτήρια  δημιουργούν προβλήματα στην οικονομία των νησιών, στα λαϊκά στρώματα που διατηρούν ορισμένες δραστηριότητες (τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μεταποιητικές βιοτεχνίες κ.ά.). Οι τιμές των εισιτηρίων για την Ικαρία έχουν αυξηθεί μέχρι και 360 % (Το εισιτήριο το 2001 κόστιζε 9,00 € ,το 2007 έφτασε στα 30,00 και 36,00 €, και το 2014 μια θέση στο κατάστρωμα κοστίζει 37 € και  το φθηνότερο κάθισμα aαεροπορικού τύπου κοστίζει 47 €) ενώ το ημερομίσθιο το 2001 ήταν 22€ και σήμερα είναι 26,20€. 

   Η κατάσταση στις μεταφορές θα οξυνθεί με την εξελισσόμενη  ιδιωτικοποίηση αρκετών λιμανιών και μαρίνων. Η ιδιωτικοποίηση λιμανιών και μαρίνων  είναι έγκλημα, αφού αποτελούν πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας, υλοποιούν συνδυασμένες οικονομικές δραστηριότητες (μεταφορές, ενέργεια, τουρισμό, αλιεία), είναι κρίκοι στρατηγικής και εθνικής σημασίας.  Εκτός αυτού όμως  η παράδοση των μαρίνων στα μονοπωλιακά συμφέροντα σημαίνει μεγαλύτερου μήκους  ακτογραμμή με πανάκριβες υπηρεσίες και αποκλεισμό της πρόσβασης σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους προς την θάλασσα, σε συνδυασμό και με την ιδιωτικοποίηση μεγάλων παράκτιων εκτάσεων.

     Στον Αγροτικό τομέα, (όπου το κείμενο εργασίας δεν έχει αναφορά), υπάρχει η εξής ιδιαιτερότητα. Στα νησιά ο κλήρος είναι μικρός και πολυτεμαχισμένος άρα μη παραγωγικός.  Ωστόσο το κόστος παραγωγής είναι μεγάλο και αυξάνει περισσότερο συγκριτικά με την ηπειρωτική χώρα, αφού τα είδη ακριβά εφόδια (Σπόροι, Λιπάσματα, φυτοφάρμακα, κλπ) επιβαρύνονται με σοβαρό μεταφορικό κόστος και ταυτόχρονα λόγω της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της Ε.Ε δεν μπορούν περιοριστούν οι εισαγωγές ομοειδών φτηνότερων αγροτικών προϊόντων και να προστατεύεται η ντόπια παραγωγή.  Έτσι προκύπτει η συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος και η εγκατάλειψη της αγροτικής  παραγωγής σε μεγαλύτερο βαθμό στα νησιά μας.  Τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα από σχετικά πρόσφατες επεξεργασίες (Γενική γραμματεία Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής-Νησιωτική Πολιτική:Στρατηγικός και Επιχειρησιακός Σχεδιασμός- Οκτώβριος 2012), δείχνουν την μεγάλη μείωση από το 1961 (Περίοδο μεγάλου κύματος μετανάστευσης) του αγροτικού τομέα, όμως η μείωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων εντείνεται κυρίως μετά το 1981.

   Δηλαδή μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε (τότε ΕΟΚ), που αντικαθίσταται σταδιακά η εθνική αγροτική πολιτική από την  κοινή αγροτική πολιτική (ΚΑΠ) της Ε.Ε. Παρά της γνωστές τότε υποσχέσεις, σήμερα προσμετρούνται μόνο οι  καταστροφές και η εγκατάλειψη, αφού ούτε δημόσια σφαγεία δεν επιτρέπονται να κατασκευαστούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα νησιά Σάμος – Ικαρία – Φούρνοι  που αν και υπάρχει έντονη ενασχόληση με την κτηνοτροφία δεν υπάρχει σφαγείο, καταδικάζοντας τους κτηνοτρόφους να μεταφέρουν τα ζώα κρεατοπαραγωγής για σφαγή στην Αττική, γεγονός οικονομικά ασύμφορο που οδηγεί στην εγκατάλειψη αυτής της δουλειάς.  Στο εν λόγο κείμενο υπάρχουν και στοιχεία που δείχνουν μια κατεύθυνση που θα μπορούσε να είναι ελπιδοφόρα, π.χ στην Λέσβο είχαμε τριπλασιασμό του αριθμού των προβάτων από το 1961. Σχετικά με την αύξηση του ζωικού κεφαλαίου στην Λέσβο, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι το μέγεθος του νησιού, των διαθέσιμων βοσκότοπων, αλλά κυρίως η ύπαρξη μεταποιητικού τομέα (κυρίως συνεταιριστικής μορφής), όπου ξέρουν οι κτηνοτρόφοι  ότι  θα παραδώσουν  την παραγωγή  τους.

      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Καθημερινά αναδεικνύεται η δραματική Κατάσταση  που επικρατεί στα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας ,και ειδικότερα στα μικρά νησιά. Σχεδόν σε όλους τους τομείς (υποδομές και υπηρεσίες υγειάς – παιδείας, δείκτες απασχόλησης – αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πόρων – αγροκτηνοτροφικες δραστηριότητες – υποβάθμιση του περιβάλλοντος, κλπ ).
 
     Όλα  αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από την τοπική έκφραση προβλημάτων με εθνική εμβέλεια, που απορρέουν από της εφαρμοζόμενες πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά. Οι ¨αναδιαρθρώσεις¨ που έγιναν στο παρελθόν, δεν έφεραν θετικά αποτελέσματα για την ανάπτυξη τις νησιωτικής χώρας, δεν αναίρεσαν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Αυτό δεν οφείλεται σε επιφανειακά φαινόμενα, σε λαθεμένους θεσμούς ή στους ανικάνους τοπικούς ¨άρχοντες¨,  οφείλεται στο ότι απαντήθηκαν αρνητικά, σε βάρος του λαού τα ερωτήματα: Ποιος φταίει για την ερήμωση της υπαίθρου; Ποιος φταίει για την ανισόμετρη ανάπτυξη της Περιφέρειας.

     Τα φαινόμενα αυτά είναι σύμφυτα με το καπιταλιστικό σύστημα, με τη πολιτική που εφαρμόζεται στα πλαίσια της κάθε φορά εξάρτησης της χώρας μας και σήμερα από την Ε.Ε. Ως εκλεγμένοι με την «Λαϊκή Συσπείρωση»  επιμένουμε:
Στον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια.
*  Στην αναδιανομή των κρατικών δαπανών προς όφελος των εργαζομένων.
* Στον σχεδιασμό μιας ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, (τόσο γενικά όσο και τοπικό επίπεδο), τις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές προς όφελος των εργαζόμενων.
*  Στην ικανοποίηση της οικονομικής επάρκειας της Τ.Α με ένα σεβαστό ποσοστό από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνει.
*  Στην αξιοποίηση του θεσμού της Τ.Α σε φιλολαϊκή κατεύθυνση.
 
      Ως εκλεγμένοι με την «Λαϊκή Συσπείρωση» καταγγέλλουμε την χρόνια εφαρμογή αυτών των πολιτικών και για τα θέματα που αφορούν τα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας μας. Πιστεύουμε πως απαιτείται η εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής για την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων της Νησιωτικής Ελλάδας, στη κατεύθυνση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των νησιωτών. 

      Η πολιτική αυτή θα πρέπει να προτείνει μέτρα που θα αντιμετωπίσουν τόσο τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα όσο και τα προβλήματα που υπάρχουν στις μεταφορές, στις υγειονομικές υποδομές και υπηρεσίες ,στην παιδεία,  στην ενεργειακή επάρκεια, διασφαλίζοντας τον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα αυτών των βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου, και τέλος στα  Ζητήματα  του περιβάλλοντος.  Θα αξιοποιεί όλες τις πλουτοπαραγωγικές  δυνατότητες των νησιών μας έτσι ώστε να διασφαλισθεί και η ύπαρξη ζωής σε αυτά και η αναπτυξιακή προοπτική προς όφελος της πλειονότητας των νησιωτών.
 
   Συνοπτικά συνάδελφοι, ανάπτυξη για κάλυψη βασικών αναγκών των νησιωτών  μπορεί να γίνει μόνο με κρατική ενίσχυση και κυρίως με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής για ανάπτυξη υπέρ της λαϊκής ευημερίας και όχι των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, που στους σχεδιασμούς τους είναι μέχρι και η αγορά νησιών !!
 
      Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από όλα τα προηγούμενα γίνεται σαφές ότι διαφωνούμε από θέσεις αρχής με τις βασικές κατευθύνσεις της εισήγησης του πρόεδρου όσο και των στόχων όπως προσδιορίζονται στο «Κείμενο εργασίας».

    Με βάση όλα τα προηγούμενα αν υπήρχε χρόνος θα καλούσαμε  την επιτροπή να μην δεχτεί το κείμενο εργασίας ως βάση συζήτησης αλλά λαμβάνοντας υπόψη και την δική μας προσέγγιση στο ζήτημα να καλέσει της ΠΕΔ και τους νησιωτικούς δήμους να τοποθετηθούν πάνω σε αυτό το σοβαρότατο ζήτημα.

       Το ασφυκτικό όμως χρονικό πλαίσιο που υπάρχει για την διεξαγωγή της προσυνεδριακής συνέλευσης της ΚΕΔΕ (27/3/2015) δεν  επιτρέπει αυτή την εκδοχή, συνεπώς διατυπώνοντας την διαφωνία μας καλούμε την επιτροπή μαζί με τα κείμενα που θα στείλει για την συνέλευση να διανείμει και την τοποθέτηση μας ώστε να υπάρχει πληρέστερη ενημέρωση για όλες τις απόψεις .
 
Λαρδάς  Νικόλαος
   Δημοτικός  Σύμβουλος  Ικαριας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου