Άρθρο του Μάρκου Σκούφαλου: Στο πουθενά! Έτσι απλά.

 ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ! ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ.

Άλλο ένα δημοτικό συμβούλιο με θέμα το προσφυγικό - μεταναστευτικό. Το «σχέδιο Μυτιλήνη» για να ανοίξουν οι κερκόπορτες της αλλαγής των αποφάσεων του ΔΣ, σε πλήρη εφαρμογή, δουλεμένο στα κυβερνητικά και πρωθυπουργικά γραφεία της ΝΔ, ένα δημαρχιακό διάγγελμα, στο τρίτο πάντα πρόσωπο του «καθρέφτη καθρεφτάκι μου», με μισές αλήθειες και διαστρεβλώσεις των προηγούμενων αποφάσεων, με κύριο όμως πυρήνα την πρόταση για «δομή στο πουθενά».

Πιο δόκιμοι από μένα, έχουν αναλύσει τι είναι οι «Μπαμπακιές», όσο και αν συστημικές πένες, πληρωμένες νομοτύπως, για να μην ξεχνιόμαστε, πασχίζουν να αποδομήσουν την αξία τους, βιωμένη και στις δικές μου περιπλανήσεις στα φυσικά τους κάλλη και στη σιωπή τους .

Στο «πουθενά» λοιπόν κατά το δήμαρχο και όσους τον ακολουθούν, εξαντλώντας όπως φαίνεται τον ανθρωπισμό του, συνάνθρωποί μας, γυναικόπαιδα, ευάλωτες ψυχές, θύματα πολεμικών συγκρούσεων made in EU, NATO, USA etc, ή των ίδιων οικονομικών συμφερόντων, που συγκρούονται για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής, σπέρνοντας φτώχεια και εξαθλίωση, φουντώνοντας τα προσφυγικά - μεταναστευτικά κύματα.

Στο «πουθενά» για να κτιστούν οι φυλακές της ΕΕ, για να εγκλωβίζονται απάνθρωπα, όλοι αυτοί που δικαιούνται διεθνούς προστασίας, όπως υποκριτικά έχουν υπογράψει και οι ελληνικές κυβερνήσεις μαζί με τους υπόλοιπους του λάκκου των λεόντων της ΕΕ .

´Άλλως πώς, το εκφράζει ο υπουργός μετανάστευσης «για να αποτρέπονται στο ταξίδι τους», παραδεχόμενος έμμεσα, ότι θα σας κάνουμε τη ζωή μαρτύριο, για να μην έρχεστε στη χώρα μας .

Δεν πρόκειται φυσικά για γλωσσική διολίσθηση, ούτε για προσωπική πολιτική του υπουργού .

Πρόκειται για πρωθυπουργική πολιτική του κ Μητσοτάκη, της κυβέρνησής του και της ΝΔ, να ακολουθήσουν συνειδητά, να εφαρμόσουν στην πράξη και με όλα τα μέσα την πολιτική της ΕΕ, για εγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών στα νησιά μας, για μετατροπή τους σε διαχωριστήρια της «ήρας από το σιτάρι», προκειμένου να επιλέγονται τα φτηνά και ειδικευμένα εργατικά χέρια και μυαλά, από τα ανειδίκευτα και την πλέμπα γενικά .

Κι επειδή το κράτος έχει συνέχεια, εφαρμόζουν τις ερμηνείες της κοινής δήλωσης ΕΕ - Τουρκίας και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που την υπέγραψε, φυσικά με τη στήριξη της τότε αντιπολίτευσης, πλην ΚΚΕ .

Γι αυτό ζητάνε δομές - υπερδομές, ΠΡΟΚΕΚΑ κλπ , άσυλο στα νησιά, γιατί γνωρίζουν και ότι οι ροές με τις πολιτικές τους θα αυξηθούν και ότι η Τουρκική κυβέρνηση έχει εργαλειοποιήσει το όλο θέμα και τις δικές τους όμως ανάγκες εξυπηρετούν σε εργατικά χέρια και κυρίως τα φτηνά του είδους .

Γι αυτό και η ΕΕ πληρώνει αδρά για τη βρώμικη δουλειά, γι αυτό και γύρω από το πρόβλημα του προσφυγικού - μεταναστευτικού, θρέφεται και αναπτύσσεται ένα τμήμα της αστικής και μεσοαστικής τάξης, που ασχολείται με τον κατασκευαστικό τομέα, τον διατροφικό, επικοινωνιακό, συντήρησης κλπ, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αλλάξει η φυσιογνωμία των νησιών μας, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτή η αλλαγή μάλιστα θα είναι σε τέτοιο βαθμό, που η οποιαδήποτε σκέψη σε λίγα χρόνια να κλείσουν αυτές οι δομές, να φαντάζει καταστροφική για τα νησιά, τόσο, όσο καταστροφικό είναι για τη Ρόδο, παράδειγμα , να εγκαταλείψει τον Τουρισμό .

Μα λένε κάποιοι, « τι να κάνουμε, κάπου πρέπει να τους πάμε» ή « έχουμε κουραστεί από όλη την ιστορία, ας τους πάνε κάπου και όπου να είναι» ή « να φύγουν από το Χαλκειός - στα Καμπόχωρα ακούγεται αυτό - κι ας πάνε στο... πουθενά».

Το σίγουρο είναι ότι οι κουρασμένοι χάνουν τη μάχη, που έλεγε κι ο Μπρεχτ. Το σίγουρο είναι ότι ηρωισμός και παλικαριά δεν είναι το πρόβλημα να το μεταφέρεις στο γείτονα και να συμμαχείς με το διάβολο όπως κάνουν κάποιοι στα Καμπόχωρα. Ήρωας δεν είσαι άμα πυροβολείς το αδύναμο, τον παρία, αυτόν που η μοίρα τον πέταξε στην αυλή σου. Ήρωας είσαι, όταν βλέπεις τη μεγάλη εικόνα, το κοινό καλό του νησιού και των νησιών και τα βάζεις με τον πραγματικό εχθρό, που εγκλωβίζει και φυλακίζει, που έταζε πληθυσμό 800 και τον έφτασε μέχρι και 7500 και που τώρα τέτοιες δομές θέλει να δημιουργήσει, καταδικάζοντας όλους σε μια ατέρμονη κρίση.

Το θέμα είναι να κατανοήσουμε και να αναλύσουμε ότι η πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης και της δημοτικής αρχής, με πλήρη «ευθύνη και ρεαλισμό» επιθυμούν τη Χίο φυλακή, προσφυγικό γκέτο, δορυφόρο, που στο κέντρο της θα ζει, θα αναπνέει και θα ανακυκλώνεται ο ανθρώπινος πόνος και του πρόσφυγα μετανάστη και ο δικός μας .

Όσο κυριαρχούν αυτές οι πολιτικές , άσπρη μέρα δε θα δούμε .

Γι αυτό λέμε να καταργηθεί η κοινή δήλωση ΕΕ- Τουρκίας και ελληνικών κυβερνήσεων, να καταργηθεί ο γεωγραφικός περιορισμός που τους εγκλωβίζει, το άσυλο να μη γίνεται στα νησιά αλλά στην ενδοχώρα και στις χώρες προορισμού τους ή στην ίδια την Τουρκία και στα Τουρκοσυριακά σύνορα, με ευθύνη της ΕΕ και του ΟΗΕ. Να απεγκλωβιστούν από τα νησιά μας όλοι αυτοί οι άνθρωποι και να πάνε στις χώρες προορισμού τους, μέσα από μια διαδικασία καταγραφής και ταυτοποίησης που μόνο αυτή μπορεί να γίνεται στα νησιά και τίποτε άλλο .

Το συζητάνε αυτό; Το έχουν διεκδικήσει μέσα στην ΕΕ ή στα διεθνή forums?

Όχι βέβαια! Και ο λόγος είναι γιατί συμφωνούν με αυτόν τον εγκλωβισμό, γιατί είναι επιλογή της αστικής τάξης της χώρας μας και των κυβερνήσεων που την εκφράζουν, όπως επιλογή τους είναι η συνδιαχείριση του Αιγαίου και το παζάρι των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, γιατί αυτοί κερδίζουν κι εμείς είμαστε οι χαμένοι ούτως ή άλλως, συμπεριλαμβανομένων και των προσφύγων - μεταναστών !

Τι αποδείξαμε πέρσι; Ότι μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια !

Τι μπορούμε να αποδείξουμε ξανά; Ότι και πάλι μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια, απομονώνοντας και τις ευρωενωσιακές και κυβερνητικές πολιτικές και τις πολιτικές της πέμπτης φάλαγγας της δημοτικής αρχής και τις φωνές ρατσιστικού, φασιστικού και ξενοφοβικού μίσους.

Συγχωρέστε μου την κοινωνιολογική ορολογία «αστική τάξη». Είναι η παρασιτική τάξη που ζει με την υπεραξία, το αίμα και τον ιδρώτα όλων όσων εργάζονται, χτίζουν και δημιουργούν κυριολεκτικά και μεταφορικά τα πάντα σε αυτή τη ζωή . Ωστόσο, σε αυτήν ανήκουν τα μέσα παραγωγής και πρώτα από όλα το σημαντικότερο μέσο, ο άνθρωπος.

Το μεγαλύτερό της επίτευγμα από την εμφάνισή της -ίδιον των ταξικών κοινωνιών - ότι μας μαθαίνει να σκεφτόμαστε, όπως εκείνη, να μισούμε όπως εκείνη, να αγαπάμε όπως εκείνη, με λίγα λόγια κάτ’ εικόνα και ομοίωσή της .

Τα δεσμά είναι βαριά, αλλά υπάρχουν για να τα σπάμε.

Ας σκεφτούμε στη ζεστασιά μας κι αυτούς που τους έχουν στις λάσπες, για να τους ρίξουν στο πουθενά .

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ

ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ