Χαιρετισμός Α. Κυρίτση σε εκδήλωση της ΛΑ.Σ. Λέσβου για τα ναρκωτικά

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στην προσπάθεια μου να συγκεντρώσω στοιχεία για τη διακίνηση, χρήση ναρκωτικών και των υποκατάστατων τους, θανάτων από ναρκωτικά, έπεσα πάνω σ’ ένα site, το worldometers.info – και σας το αναφέρω γιατί πραγματικά προκαλεί το ενδιαφέρον κάποιου να μπει και να δει- ένα site, το οποίο σε πραγματικό χρόνο, ακόμη κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δηλαδή, δίνει αριθμητικά στοιχεία, με συχνότητα ενημέρωσης περίπου ανά 50 δευτερόλεπτα που αφορούν: Πόσες αυτοκτονίες έγιναν σήμερα, τροχαίων και θυμάτων, θανάτων από ελονοσία, από εκτρώσεις, αριθμό θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών και άλλα πολλά που πραγματικά προκαλούν το ενδιαφέρον...

Το σοκαριστικό όμως είναι άλλο...

Αξίζει να μπείτε και να δείτε πως ανανεώνεται το κοντέρ σχεδόν ανά δευτερόλεπτο για τα χρήματα που ξοδεύονται για απώλεια βάρους στις ΗΠΑ, στους θανάτους από ασιτία στις τρίτες χώρες, στον αριθμό των χρηστών internet που στέλνουν διαδικτυακά μηνύματα, τα χρήματα που δαπανώνται σε ηλεκτρονικά παιγνίδια, στο πόσα στρέμματα γης ερημοποιούνται από φωτιές και εκπομπές ρύπων.

Στην ίδια real time καταμέτρηση, σε ό,τι αφορά τα ναρκωτικά, τα στοιχεία δεν μετρούν τους θανάτους ή τη χρήση, αλλά πόσα χρήματα δαπανώνται παγκοσμίως, για κάθε είδους ναρκωτικές ουσίες και τσιγάρα...

Το μηχανάκι σ’ αυτήν την κατηγορία τρέχει σαν τρελό. Κι όταν μιλάμε για αριθμούς, μιλάμε για ποσά, που ξεπερνούν το τρισεκατομμύριο.

Κι αυτό λέει πολλά για το χορό δισεκατομμυρίων γύρω από το εμπόριο των ναρκωτικών. Και μιλάμε για χορό δισεκατομμυρίων που «ξεπλένονται» και πέφτουν στην αγορά, τονώνοντας την περιβόητη ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη των καπιταλιστικών οικονομιών.

Γιατί λοιπόν να καταγραφούν οι θάνατοι που προκαλούν τα ναρκωτικά, όταν τα επίδικα των καιρών είναι άλλα;

Οι αρμόδιες παγκόσμιες οργανώσεις αρκούνται να βγάζουν ανά τετραετία κάποια στατιστικά στοιχεία, κι αυτά στο περίπου, αναφορικά με τις απώλειες ζωών. 

Κι εδώ είναι το ζήτημα. Το σύστημα καταφέρνει, από τη μια το κέρδος από τη λαθραία και παράνομη διακίνηση και από την άλλη, τον αποπροσανατολισμό, τις διεξόδους κοινωνικής εκτόνωσης, αλλά και τη χειραγώγηση μέσα από τον διαρκή φόβο.

Στην πιο πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας, διαπιστώνεται χαρακτηριστικά, πως η Ευρώπη, κατέχει τα σκήπτρα στη διαθεσιμότητά τους, με καθημερινά αυξητικές τάσεις, ενώ μετεξελίχθηκε από Ήπειρος υποδοχής, σε ήπειρο παραγωγής, στο πλαίσιο όπως τονίζεται στην έκθεση, μιας δυναμικής αγοράς ναρκωτικών, η οποία, μάλιστα, είναι σε θέση να προσαρμόζεται ταχύτατα στα μέτρα ελέγχου..

Τα διαθέσιμα στοιχεία της έκθεσης για την Ελλάδα, δείχνουν διαρκώς αυξανόμενη τάση από το 2004, σε ένα ευρύ ηλικιακό πεδίο, μεταξύ 18 και 65 ετών…

Επίσης, τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι ο μέσος όρος ηλικίας έναρξης της χρήσης κάνναβης είναι τα 16 έτη. Εννέα χρόνια, μετά την πρώτη χρήση, ζητούν απεξάρτηση από την κάνναβη. Κι αντί να δοθεί βάρος στην πρωτογενή πρόληψη, η σημερινή κυβέρνηση νομιμοποίησε τη χρήση της, στον ιατρικό/φαρμακευτικό τομέα όπως υποστηρίζει.

Στην πράξη, όμως, κι είναι ενδεικτικές οι αναφορές της ευρωπαϊκής έκθεσης, όπου έγινε νομιμοποίησή της, αυτή οδήγησε ραγδαία στην εμφάνιση μιας νέας εμπορικής αγοράς κυρίως για ψυχαγωγική χρήση.

Όσοι, λοιπόν, στηρίζουν τη νομιμοποίηση της κάνναβης, είναι καθαρό ότι αποσκοπούν σε οφέλη οικονομικά και πολιτικά. Ακόμα και στις νόμιμες ουσίες (καπνός, αλκοόλ) τα τεράστια κέρδη έρχονται από το λαθρεμπόριο ,που ανθεί και είναι πρόβλημα για τις καπιταλιστικές οικονομίες, όχι για τις συνέπειές τους στο άτομο και την κοινωνία, αλλά για την έλλειψη εσόδων από τη φορολογία.

Πίσω από τη νομιμοποίηση της κάνναβης για ιατρικούς λόγους, υπάρχουν τα τεράστια κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας, όπως επιβεβαιώνεται από τις ΗΠΑ και τα χρήματα που ξοδεύουν, για να διαφημίσουν την ιατρική χρήση της.

Πρέπει να είμαστε σαφείς: Τα ναρκωτικά είναι παράνομα, γιατί είναι επικίνδυνα και είναι απαράδεκτη η αντιστροφή που επιχειρείται να περάσει στις νεανικές συνειδήσεις. Δηλαδή, ότι είναι επικίνδυνα επειδή είναι παράνομα. Και η χρήση τους, ως επί το πλείστον, εντοπίζεται κυρίως, στα κομμάτια εκείνα του λαού και της νεολαίας που αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβίωσης και κάλυψης των βασικών αναγκών.

Κάποια στοιχεία είναι αποκαλυπτικά:

Στην Αργεντινή, στις αρχές του 2000, η απάντηση στην ανεργία και τη φτώχεια σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης ήταν η διάδοση του paco.

Στην Ολλανδία, η αποποινικοποίησης της κάνναβης για προσωπική χρήση, άρχισε να εφαρμόζεται όταν στη χώρα, φούντωνε το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.

Στην Πορτογαλία, η αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης ξεκίνησε, όταν τα πρώτα σημάδια της καπιταλιστικής κρίσης άρχισαν να γίνονται αισθητά στην αύξηση της ανεργίας, στις νέες ηλικίες.

Στις ΗΠΑ, το κίνημα κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, μετατράπηκε σε «κίνημα των χίπις» με τη διάδοση της μαριχουάνας στα Πανεπιστήμια.

Οι ναρκωτικές ουσίες εκτός από χημικά που επιδρούν στον εγκέφαλο και επηρεάζουν το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, είναι εμπορεύματα που αποφέρουν πάνω από 500 δισ. δολάρια ετησίως στην παγκόσμια αγορά ,νόμιμης και παράνομης διακίνησης και πάνω από 3 δισ. δολάρια το έτος στο Άμστερνταμ, την πρωτεύουσα του ναρκωτουρισμού.

Και κυρίως, είναι πολιτισμικό προϊόν, που μπαίνει στις παραδόσεις και στους συμβολισμούς των νέων ανθρώπων, γίνεται κουλτούρα, γίνεται τρόπος ζωής, διαμορφώνοντας ανθρώπους- σκιές, στο περιθώριο μιας όλο και πιο δύσκολης κοινωνικής πραγματικότητας.

Και γι’ αυτό ακριβώς επιστρέψτε μου να πω, ότι είναι βαθιά πολιτικό ζήτημα, να γίνει ξεκάθαρο και απόλυτα σαφές και το πώς κερδίζουν μέσα από τη διάδοση και χρήση τους.

Από τη μια είναι η ανθρωποκτόνος καπιταλιστική ανάπτυξη, αφού όπως είπα και πιο πριν, μιλάμε για δισεκατομμύρια που ξεπλένονται και νομιμοποιούνται μέσα από κάθε είδους νομιμοφανείς μπίζνες, ενώ από την άλλη, διαμορφώνουν μια συνολική κοινωνική - πολιτισμική παθητικοποίηση ,κυρίως της νέας γενιάς, η οποία οδηγείται στην αδιαφορία και το περιθώριο, μέσα από διαδικασίες που μεγιστοποιούν την αυτοενοχοποίηση και βγάζουν από το κάδρο τους πραγματικά υπεύθυνους για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας.

Τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι η τοξικομανία ως κοινωνικό φαινόμενο είναι, μάλλον, αδύνατο να εκλείψει στο πλαίσιο του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος.

Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός, για να διαπιστώσει ότι η ισχύουσα κατασταλτική πολιτική, αφήνει ελεύθερους τους εμπόρους, για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος που λέγαμε, την ώρα που φυλακίζει τους χρήστες.

Η πάλη ενάντια στα ναρκωτικά δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τη διαρκή πάλη για μια άλλη κοινωνία.

Και κλείνω με τους στίχους του Πάνου Τζαβέλα, στο εξαιρετικό τραγούδι του «Ξυπνήστε», που έγραψε το 1975, το οποίο αξίζει τον κόπο να το ακούσετε ή να το ξαναθυμηθείτε όσοι το ξέρετε.

Έγραφε, λοιπόν, μεταξύ άλλων ο Πάνος Τζαβέλας:

κι ο Βάρναλης μας το ’χε πει
χωρίς καμιά περιστροφή
στης Χούντας το αλισβερίσι
λεύτερο ήταν το χασίσι
ποτέ ο λαός να μην ξυπνήσει