Μ. Σκούφαλος: Οι κτηνοτρόφοι της Χίου δεν είναι για δούλεμα

Σημαντικός προβληματισμός αναπτύχθηκε στα κοινωνικά δίκτυα με αφορμή τη συνάντηση της παράταξης του κ Σπιλάνη με τους κτηνοτρόφους και το σωματείο τους , που σε ένα βαθμό επικεντρώθηκε στις καταστροφές των κοπαδιών τους  στο δάσος και στις φωτιές που μπαίνουν.

Καλό όμως  είναι να μη μας φταίει ο γάιδαρος κι εμείς να χτυπάμε το σαμάρι.
Έχοντας πολύ καλή  εικόνα των ελλείψεων της πυροσβεστικής από πολλαπλές περιοδείες της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ΚΚΕ εκεί, έχοντας πολύ καλή  εικόνα των δασοκτόνων νόμων όλων των κυβερνήσεων, που σε μια νύχτα βαφτίζουν τα δάσος σε χορτολιβαδική έκταση, μπορώ να πω ότι η υπερβόσκηση είναι ένα σημαντικό ζήτημα αναμφίβολα, αλλά όχι το κυρίαρχο, ούτε μπορούν να δαιμονοποιούνται οι βοσκοί για τα πάντα και ειδικά για τα χάλια του περιβάλλοντος, με έναν τρόπο που αν δεν τους αδικεί , δεν επιμερίζει αναλογικά τις ευθύνες . Ούτε βέβαια μπορεί να παραβλέπει κανείς τα ζητήματα βοσκοϊκανότητας ενός νησιού, χωρίς όμως να χάνει την ουσία των πραγμάτων.

Η παράταξη του κ. Σπιλάνη-ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι κ.α.- και όχι μόνο αυτή, θα τα ακούσουμε ξανά και ξανά, προβάλλει μια λογική που εξατομικεύει  το πρόβλημα στους κτηνοτρόφους, που πρέπει να αυτοπεριοριστούν, να αποκτήσουν ποιοτικά προϊόντα κλπ ,για να επιβιώσουν μέσω του brand name. Πρόσφατα άλλωστε είναι τα διάφορα «καλάθια του αγρότη». Πρόκειται για  το γνωστό μοτίβο της καπιταλιστικής οικονομίας «να γίνουν ανταγωνιστικοί»,  λες και αυτοί φταίνε για τα προβλήματά τους.

Αυτό που συσκοτίζεται φυσικά, είναι οι διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων και η πολιτική της ΕΕ, που έχει στην  κυριολεξία τσακίσει και το αγροτικό εισόδημα γενικά και τους κτηνοτρόφους ειδικά.

Την ίδια στιγμή υπάρχουν σχέδια για τερατώδεις ανεμογεννήτριες, που θα αποψιλώνουν δάση, θα ανοίγουν τεράστιες πληγές μέσα του  και αυτό θα το ονομάζουν ανάπτυξη.

Ο λόγος φυσικά γίνεται, όχι για έναν γόνιμο προβληματισμό από όσους δουλεύουν στη γη και στο δάσος, αλλά για το γνωστό επιχειρηματικό ιστό που απομυζά τη Χώρα με τις ευλογίες όλων των κυβερνήσεων που ορκίζονται σε ΕΕ και στις πολιτικές της.

Είναι οι ίδιοι που τσιμεντοποιούν τα δάση, που επεκτείνουν τον οικιστικό ιστό , που δημιούργησαν το Μάτι στην Αττική και σε όλη την Ελλάδα.

Ας δούμε όμως ποιο είναι το τοπίο που αποφεύγει να πει ο κ Σπιλάνης και η παράταξή του στους κτηνοτρόφους:

Η κατακόρυφη αύξηση των τιμών των ζωοτροφών μαζί με τις εξευτελιστικές τιμές στο γάλα και στο κρέας που έχουν επιβάλλει τα γνωστά καρτέλ, αποτελούν τη χαριστική βολή για τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους και την κορυφή του παγόβουνου μιας αντικτηνοτροφικής πολιτικής που εφαρμόζεται από την ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ μέχρι σήμερα.

Βασικοί και διαχρονικοί στόχοι αυτής της πολιτικής ήταν και παραμένουν η συρρίκνωση της ελληνικής κτηνοτροφίας για να μετατραπεί η χώρα μας σε μια σίγουρη και διευρυμένη αγορά των πλεονασματικών ζωοκομικών προϊόντων των μεγάλων κτηνοτροφικών επιχειρήσεων της ΕΕ. Στα ράφια των Σούπερ Μάρκετ της Χίου βλέπεις κρέας Γαλλίας , Γερμανίας , Ολλανδίας κλπ. Ελληνοποιήσεις γάλατος και κρέατος είναι το κερασάκι στην τούρτα.

Δεύτερος στόχος η συγκέντρωσή της παραγωγής σε λιγότερα χέρια για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά της. Με λίγα λόγια να φαγωθούν μεταξύ τους οι παραγωγοί κτηνοτρόφοι για να μείνουν οι λίγοι, που θα δουλεύουν για τους ακόμα πιο λίγους τα μονοπώλια του κλάδου.

Αυτούς τους στόχους υπηρέτησαν και υπηρετούν με ιδιαίτερο ζήλο οι κυβερνήσεις της ΝΔ ,του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ με τους κανονισμούς που ψήφισαν στην ΕΕ αλλά και με τη χρησιμοποίηση εθνικών μέσων, μηχανισμών και πολιτικών.
Τα Νομισματικά Εξισωτικά Ποσά (ΝΕΠ) που εφαρμόστηκαν στη δεκαετία του 1980 επιδοτούσαν με μεγάλα ποσά τις εισαγωγές στη χώρα μας ζωοκομικών προϊόντων από τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της ΕΕ με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης της εγχώριας κτηνοτροφίας.

Τον ίδιο ρόλο έπαιξαν και οι ποσοστώσεις που ήταν πολύ χαμηλότερες από τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας και ακόμα χαμηλότερες από τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας. Γι αυτό και το γάλα πετιέται!

 Το αποτέλεσμα της αντικτηνοτροφικής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων της, ήταν η συρρίκνωση της κτηνοτροφίας και η συγκέντρωσή τους σε λιγότερα χέρια. Οι επιδοτήσεις έπαιζαν το ρόλο τους για τη ζημιά και τώρα που ολοκληρώνεται το σχέδιο καταργούνται . Το ίδιο δεν επιδοτούσαν το θάψιμο των ροδάκινων ή των μανταρινιών , για να ξεκληρίσουν την αγροτιά;

Στην περίοδο 1980 - 2005 μειώθηκε η αυτάρκεια της χώρας μας σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα. Στο κρέας πουλερικών από 100% σε 70%, στο βοδινό από 66% σε 25%, στο αιγοπρόβειο από 92% σε 80%, στο χοιρινό από 84% σε 41% κ.ό.κ.
Παράλληλα, με τη συρρίκνωση εντάθηκε και η συγκέντρωση της κτηνοτροφίας σε λιγότερα χέρια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη βοοτροφία όπου από το 1991 έως το 2004 ξεκληρίστηκαν 25.400 εκμεταλλεύσεις από τις 50.420 που υπήρχαν συνολικά. Παρόμοια συγκέντρωση υπάρχει και στους υπόλοιπους κτηνοτροφικούς κλάδους.

Τις ευθύνες τους για αυτή την αρνητική εξέλιξη , όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να τις συγκαλύψουν με το επιχείρημα ότι η χώρα μας δεν έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, δηλαδή φυσικά λιβάδια, όπως έχουν οι βόρειες χώρες της ΕΕ, γι' αυτό δεν αναπτύχθηκε η κτηνοτροφία.

Όμως η εκτεταμένη χρήση επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία, το ζωικό κεφάλαιο και το περιβάλλον, κρεαταλεύρων ορυκτελαίων και μεταλλαγμένων ζωοτροφών από τις μεγάλες κτηνοτροφικές επιχειρήσεις της ΕΕ, αποδείχνει ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών της ΕΕ δεν οφείλεται στα φυσικά λιβάδια, αλλά στο φθηνό και επικίνδυνο τρόπο εκτροφής.

Ταυτόχρονα με τη συγκάλυψη των ευθυνών τους οι κυβερνώντες παλιοί και τωρινοί προσπαθούν να καλλιεργήσουν αυταπάτες στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους ότι με τη νέα ΚΑΠ μπορεί να αναπτυχθεί η κτηνοτροφία αν προσανατολιστεί στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων.

Ποιος όμως ελέγχει την αγορά και τις τιμές ;;;

Οι Μαθιούδηδες, οι Σκούφαληδες, οι Παπαζήδες  κ.λπ. για να χρησιμοποιήσω κάποια ονόματα φίλων κτηνοτρόφων ή τα μονοπώλια του χώρου ΦΑΓΕ, ΔΕΛΤΑ, Όλυμπος κλπ;;;

Άρα το συμπέρασμα αφορά, στο ότι η χώρα μπορεί να είναι αυτάρκης σε κτηνοτροφικά προϊόντα , μπορεί να απορροφά και το γάλα και το κρέας και όλα.
Χρειάζεται όμως σύγκρουση και με τις κυβερνήσεις και με την ΕΕ ! Χρειάζεται φτηνές ζωοτροφές κα άρα καθετοποίηση της παραγωγής που να ανήκει σε αυτούς που παράγουν , δηλαδή όχι στους επιχειρηματίες του κλάδου αλλά στους αγρότες και κτηνοτρόφους , σε αυτούς που είναι στα βουνά και μπλοκάρισαν πριν 2 μήνες τους δρόμους για να ακουστούν.

Χρειάζεται οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι να γίνουν γροθιά μέσα από παραγωγικούς συνεταιρισμούς με κριτήριο της συνεταιριστικοποιημένης αγροτικής οικονομίας την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας, η αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, ο σεβασμός στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.

Με βάση αυτά τα κριτήρια η κτηνοτροφία αποκτά πρώτη προτεραιότητα με στόχο την αυτάρκεια στα ζωοκομικά προϊόντα και σε χρονοδιάγραμμα που θα εξαρτάται από τις αντικειμενικές συνθήκες κάθε επιμέρους κλάδου.

Για να υλοποιηθεί αυτός ο στόχος χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση της φυτικής παραγωγής για να αυξηθούν οι καλλιέργειες που παράγουν κτηνοτροφές, όπως τα κτηνοτροφικά ψυχανθή και τα δημητριακά και αναβάθμιση των βοσκότοπων, με αυστηρή οριοθέτησή της και έλεγχος από τα δημόσια όργανα με την ανάλογη επάνδρωση. Χρειάζεται  η σύνδεση της κτηνοτροφίας με τη γεωργία που στη χώρα μας σε μεγάλο βαθμό είναι αποσυνδεδεμένη, για να λειτουργήσει η καθετοποίηση της παραγωγής.

Αυτά όμως μπορεί να πει κάποιος είναι του μέλλοντος ή της κοινωνίας που πρεσβεύει το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση. Αυτά όμως λύνουν ριζικά το πρόβλημα και αποφεύγουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Εμείς όμως προτείνουμε σήμερα ως άξονες πάλης των κτηνοτρόφων τα παρακάτω, αντί να αυτομαστιγώνονται αν τα τυριά και το γάλα τους είναι ποιοτικά και πώς θα συμπληρώσουν το «καλάθι» τους , που θα μένει απούλητο.

·     Κατώτερες εγγυημένες τιμές παραγωγού για όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, για το γάλα και το κρέας, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής.

·     Οι τιμές να αφήνουν εισόδημα, με το οποίο θα μπορούν οι αγροτικές οικογένειες να ζουν με αξιοπρέπεια και να συνεχίσουν την αγροτική απασχόληση. Άμεση πληρωμή όλων των παραγωγών από τους εμπόρους και τις τυροκομικές επιχειρήσεις, με την παράδοση των προϊόντων τους.

·      Άμεση αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος των κτηνοτρόφων με μείωση του κόστους παραγωγής, με αφορολόγητο πετρέλαιο όπως στους εφοπλιστές (μείωση της τιμής του στο 30% της σημερινής τιμής), φτηνό αγροτικό ρεύμα και νερό, όπως στους βιομήχανους, κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, του ΕΝΦΙΑ σε σπίτια και χωράφια και των άλλων χαρατσιών, κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής (αγροτικοί δρόμοι, φράγματα).

·      Με ευθύνη του κράτους να γίνονται οι έλεγχοι, τα εμβόλια, η σήμανση.

·      Αλλαγή κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να καλύπτει και να αποζημιώνει στο 100% τις απώλειες από τις νόσους των ζώων και τις άλλες ζημιές στην παραγωγή και το κεφάλαιο.

·     Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που επιβάλλει η ΚΑΠ 2014-2020 και των περικοπών στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις, σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο.

Γι αυτά η παράταξη του κ. Σπιλάνη δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο, πρώτο γιατί ο ίδιος έχει υπάρξει κυβερνητικός υπάλληλος, είναι δηλαδή μέρος του προβλήματος και δεύτερον οι δυνάμεις που τον στηρίζουν, ΣΥΡΙΖΑ κλπ τάσσονται υπέρ όλων των αντικτηνοτροφικών πολιτικών, κυβερνήσεων και ΕΕ  γι αυτό και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε με το σωματείο κτηνοτρόφων.

Αυτά που προτείνει σήμερα, τα έχουν ακούσει οι κτηνοτρόφοι πολλές φορές, ασχέτως αν την ελπίδα τους την επενδύουν λάθος και το έχω ζήσει αρκετές φορές μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, είτε με τις στάνες τους και τα υπόστεγά τους, που τους βάλανε να τα πληρώνουν, είτε με τον έλεγχο και τα  όρια των βοσκοτόπων που τα φορτώνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες στην πλάτη τους, είτε με τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, για να παίζουν κάθε φορά δήμαρχοι και Περιφερειάρχες με τον πόνο τους.

Κλείνοντας θα θυμίσω τα λόγια του Γιάννη Σκούφαλου, κτηνοτρόφου και πολύτεκνου, σε μια αποστροφή του λόγου του, όταν τον εγκαλούσαν για τα πολλά ζώα στα κοπάδια. «Πάρτε τα όλα και διορίστε τα παιδιά μου στο δημόσιο»!
Αυτό λοιπόν που ζητάμε όλοι, ζητάνε και οι κτηνοτρόφοι: Μέλλον για κείνους και τα παιδιά τους, που τους το στερούν κυβερνήσεις, ΕΕ και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, μαζί με το πολιτικό προσωπικό που τους υπηρετεί όλους αυτούς σε δήμους και περιφέρειες .

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ

ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΠΣΕΙΡΩΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΧΙΟΥ