Μέχρι στιγμής είναι πρωτοφανής η συμμετοχή στην απεργία με Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και εκατοντάδες Συνδικάτα σε όλη τη χώρα. Θλιβερή εξαίρεση η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, στην οποία γυρνούν την πλάτη χιλιάδες εργαζόμενοι κάνοντας δική τους υπόθεση την οργάνωση και την επιτυχία της.
Απεργούμε
απέναντι στον όλεθρο, που απογειώνει την ευελιξία για να μειώσει ακόμα
περισσότερο το «εργατικό κόστος», να αυξήσει τα κέρδη της εργοδοσίας.
Δεν
ανεχόμαστε «ξεπερασμένη» την αιματηρή κατάκτηση του 8ωρου. Κανένας συμβιβασμός
με τη δουλειά μέχρι και 13 ώρες τη μέρα.
Για
εμάς δεν είναι «κανονικότητα» οι εργαζόμενοι να κάνουν δυο και τρεις δουλειές
για να εξασφαλίζουν την επιβίωση, να τσακίζονται διαρκώς από την ακρίβεια, τη
φορομπηξία, την εμπορευματοποίηση των πάντων.
Καμιά
ανοχή στην αθλιότητα της δουλειάς σε «λευκό χαρτί» και «κατά παραγγελία»,
ανάλογα με τις ορέξεις και τα συμφέροντα της εργοδοσίας, στη μηδενική έως
ανύπαρκτη «πρόβλεψη» στην προστασία από εργατικά «ατυχήματα», φυσικά φαινόμενα
κ.ο.κ.
Δεν
θα μάθουμε να ζούμε με τα ελάχιστα για να εξασφαλίζει το κράτος τα «μέγιστα»
στο κεφάλαιο, τις παχυλές επιδοτήσεις των αναπτυξιακών προγραμμάτων μέχρι το
ζεστό χρήμα και τα φιλοεργοδοτικά μέτρα του Ταμείου Ανάκαμψης για να αυγατίζουν
τα κέρδη του.
Καμία
ανοχή στα ωράρια – λάστιχο, τη δουλειά τις Κυριακές, την αποψίλωση της Επιθεώρησης
Εργασίας, τις απολύσεις «όπως λάχει». Αυτό είναι το «επενδυτικό προφίλ» τους.
Το
πυροτέχνημα για τις «τριετίες», έσβησε πριν καν ανάψει, αφού είναι «κενό
γράμμα» για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, αφού από τη μία τους
κλέβει 12 χρόνια προϋπηρεσίας (!) και από την άλλη τους βάζει στην αναμονή έως
το 2027 για να πάρουν την όποια «αύξηση».
Ποιος
θα καταφέρει το απίθανο, κυνηγώντας το μεροκάματο να συγκεντρώσουν τρία χρόνια
αδιάλειπτης δουλειάς με την ευελιξία, που θα χειροτερέψει με το νέο νομοσχέδιο
– έκτρωμα;
Απεργούμε
για την κοροϊδία τους πλημμυροπαθείς με αποζημιώσεις και βοηθήματα μακριά από
τις πραγματικές ανάγκες, σχέδια για την επόμενη μέρα που βάζουν σε κίνδυνο την
παραμονή τους στον ίδιο τον τόπο τους.
Δεν
αποδεχόμαστε να ζούμε εκτεθειμένοι σε πυρκαγιές, πλημμύρες και σεισμούς για τη
«δημοσιονομική αντοχή» και την «επενδυτική βαθμίδα», επειδή οι ανάγκες μας
θεωρούνται κόστος. Όλοι στους δρόμους λοιπόν, στα απεργιακά συλλαλητήρια σε όλη
τη χώρα και στα νησιά του Αιγαίου! Κλιμακώνουμε τον αγώνα για τα σύγχρονα
δικαιώματα των εργαζομένων, τη ζωή και τις ανάγκες των πολλών, ενάντια στην
πολιτική που στηρίζει τα κέρδη των λίγων.
Σε
αυτό το δίλημμα κρίνονται οι πάντες.
Του Γιώργη Αμπαζή – Υποψήφιου
Περιφερειακού Συμβούλου Β. Αιγαίου με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου