Ψήφισμα Δ.Σ. ενάντια στο νέο Σύμφωνο της Ε.Ε. Μετανάστευσης και Ασύλου

 ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΤΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ «ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΞΙΩΝ», «ΧΙΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ», «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ»,  «ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΙΤΩΝ» ΚΑΙ «ΧΙΑΚΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ» ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ  ΣΥΜΦΩΝΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΥΛΟΥ

Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το «νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου» , δεν είναι παρά η «φυσική συνέχεια» της στρατηγικής της ΕΕ,  εξίσου επικίνδυνη όσο και η προηγούμενη του 2015, όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να την παρουσιάσει ως το «τέλος του εγκλωβισμού» και ως το άνοιγμα μιας νέας σελίδας «αλληλεγγύης» ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ για τη διαχείριση του Μεταναστευτικού.  Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο.

Τα τελευταία χρόνια ολόκληρος ο πλανήτης δέχεται τις συνέπειες των επαναλαμβανόμενων μεταναστευτικών ροών, συνεπεία των επεμβάσεων και  συγκρούσεων στις χώρες της Ανατολής.

Το προτεινόμενο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε. προβλέπει μεταξύ άλλων ότι οι διαδικασίες υποβολής αιτήματος διεθνούς προστασίας από αιτούντες άσυλο απαιτείται να γίνονται όχι εντός της Ε.Ε. αλλά στα σύνορα-την πρώτη χώρα υποδοχής, και μόνο όταν γίνεται δεκτό το αίτημα των αιτούντων, αυτοί θα γίνονται δεκτοί στο έδαφος της Ε.Ε. Άρα τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης πάνω στα νησιά πιθανότατα θα γίνουν Κέντρα διατήρησης, φύλαξης και γκετοποίησης των αιτούντων άσυλο.

Βλέπουμε καθαρά οι  ανθρώπινες ζωές  να λογαριάζονται ως αλγόριθμοι, ποσοστά και ξεροί αριθμοί.

Ο μύθος της “ευρωπαϊκής αλληλεγγύης” καταρρίπτεται για ακόμα μία φορά και με τις αντιθέσεις που εκδηλώνονται.

Δίνεται έμφαση στη διαχείριση των κέντρων- φυλακών στα νησιά μας και σε  πιο αντιδραστικές ρυθμίσεις για την απόρριψη των αιτημάτων ασύλου και όχι, βέβαια, στην υποδοχή στα κράτη-μέλη των αιτούντων άσυλο, ώστε να μην επιβαρύνονται υπέρμετρα τα κράτη της υποδοχής, να μην εγκλωβίζονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες σε χώρες που δεν επιλέγουν και να μην παραβιάζονται τα δικαιώματα τους που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο.

Για ποια αλληλεγγύη συζητούν η κυβέρνηση και η ΕΕ, όταν η πρόταση πάει πίσω ακόμα και από τις ελάχιστες υποχρεωτικές μετεγκαταστάσεις, που προτάθηκαν το 2015;

Οι βασικές διατάξεις της Κοινής Δήλωσης ΕΕ- Τουρκίας, όσο και η ουσία του Κανονισμού του Δουβλίνου, παραμένουν σε ισχύ, προμηνύοντας ότι ο διπλός εγκλωβισμός στη χώρα αλλά και ο γεωγραφικός περιορισμός στα νησιά θα εξακολουθήσει.

Η ίδια η υλοποίηση του σχεδίου για κλειστά/ ελεγχόμενα κέντρα στα νησιά, αποτελεί πρακτικά την αποδοχή του Δουβλίνου και της Συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας. Η κυβέρνηση υλοποιεί την υποχρέωση για δημιουργία μόνιμων κέντρων, όπως και αν τα ονομάζει κάθε φορά, κατά μήκος των εξωτερικών συνόρων. Επιχειρεί να επεκτείνει αυτό το καθεστώς και στον Έβρο.

Όλα αυτά, όταν μάλιστα η ίδια η επιστημονική επιτροπή της βουλής διαπιστώνει, ότι το να δημιουργείται αυτό το «πλάσμα δικαίου», για την προδιαλογή των αιτούντων άσυλο, να θεωρείται ότι δεν έχουν εισέλθει στο έδαφος της χώρας, μπορεί να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις, αφού γκριζάρει τα νησιά και το νησί μας και ως τόπους και ως ανθρώπινα δικαιώματα.

Με κυνικό τρόπο  δίνεται η εντύπωση πως το πρόβλημα αφορά αποκλειστικά και μόνο τα νησιά του βορειοανατολικού αιγαίου που αποτελούν και τα προς την ανατολή σύνορα της Ελλάδας και εν γένει της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως, αυτό μόνο μια ουτοπική και όλως ανεφάρμοστη σκέψη θα μπορούσε να το υποστηρίξει.

Το σύμφωνο,  βοηθά την Τουρκία στους στόχους της και  στις γεωπολιτικές επιδιώξεις της,  εργαλειοποιώντας το προσφυγικό-μεταναστευτικό και εις βάρος των προσφύγων.

Δυστυχώς το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τα νησιά, ίσως βραχυπρόθεσμα να συμβαίνει αυτό, όμως μακροπρόθεσμα το πρόβλημα γίνεται εθνικό και εν τέλει ευρωπαϊκό. Στο πλαίσιο αυτό καθίσταται επιτακτική η ανάγκη συντονισμού των τοπικών κοινοτήτων με σκοπό την αποτροπή ψήφισης του νέου Συμφώνου Μετανάστευσης.

Η στοχευμένη δράση των τοπικών κοινοτήτων είναι απαραίτητη απέναντι σε κάθε λογική που καταδικάζει τα νησιά του βορειοανατολικού αιγαίου και δημιουργεί γκρίζες ζώνες στην Ε.Ε, καταδικάζοντας τόσο τους κατοίκους των νησιών , όσο και τους πρόσφυγες και μετανάστες, σε ένα φαύλο κύκλο ανθρώπινου πόνου. 

Καλείται το ΔΣ να πράξει ό,τι είναι δυνατόν για να μην περάσει αυτό σύμφωνο.